by admin42 | 23 May, 2014 | Greinar
Það hefur lengi loðað við Mosfellsbæ að hér eru fáir vinnustaðir og atvinnutækifæri. Fyrir bæjarsjóð er þetta erfið staða þar sem bærinn verður af skatttekjum sem hann ella hefði fengið, auk þess sem af því hlýst óhagræði fyrir íbúa að sækja vinnu í önnur sveitarfélög.
Um tólf ára skeið hafa Sjálfstæðisflokkurinn og Vinstri grænir (frá 2006) sýnt af sér alvarlegan dómgreindarbrest í atvinnumálum í Mosfellsbæ sem lýst hefur sér í því að fyrir kosningar hefur sá fyrrnefndi gripið til þess ráðs að lofa kjósendum tröllaukinni atvinnuuppbyggingu, s.s. hnjáliðaskiptasjúkrahúsi með 1000 manns í vinnu, gagnaveri sem ekki er hægt að reisa á suðvesturhorninu sökum brennisteinsmengunar frá jarðvarmavirkjunum, kirkju- og menningarhúsi í miðbænum sem kirkjan átti svo ekki fyrir, íþrótta- og skólamannvirkjum í einkaframkvæmd og heilu íbúðahverfunum sömuleiðis. Á kjörtímabilinu átti svo að stofna villidýrasafn.
Ekkert af þessu hefur gengið eftir og ýmist Mosfellsbær eða bankarnir þurft að yfirtaka skuldbindingar einkafyrirtækja sem orðið hafa gjaldþrota s.s. vegna sundlaugar við Lágafell, uppbyggingar í Helgafellslandi og víðar.
Er eitthvað vit í þessu? Varla.
Atvinnuuppbygging er alvarlegt mál því fyrirtæki geta skapað sveitarfélaginu miklar tekjur. Það er því óskiljanlegt að með þau sé farið af slíkri léttúð.
Það sem hér virðist á skorta er faglega unnin atvinnustefna sem þýðir að Mosfellsbær þarf að byrja á því að að setja á fót atvinnumálanefnd, eins og tíðkast í öðrum sveitarfélögum. Í öðru lagi þarf að fá fólk með reynslu og þekkingu á atvinnuuppbyggingu til að koma að stefnumótunarstarfi nefndarinnar og síðast en ekki síst að stofna til samráðs við fólk og starfandi fyrirtæki í Mosfellsbæ um frekari uppbyggingu atvinnulífs.
Við fyrstu sýn virðist rökrétt að hlúa betur að því sem fyrir er og vinna með og út frá því sem hér er til staðar nú þegar.
Íbúahreyfingin telur að aðeins þannig verði mótuð raunhæf atvinnustefna sem færir bæjarsjóði auknar tekjur og Mosfellingum lífsgæði til framtíðar.
Sigrún H Pálsdóttir
Greinin birtist í Mosfellingi 22. maí 2014.
by admin42 | 20 May, 2014 | Fréttir
Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start blogging!
by admin42 | 5 May, 2014 | Greinar
Eitt af þeim málum sem farið hefur ofurhljótt í samfélaginu er nauðasamningur Eirar við íbúa í á annað hundruð öryggisíbúðum í Reykjavík og Mosfellsbæ. Þegar málið er skoðað setur mann hljóðan því með samningnum á nú gamla fólkið að taka á sig kostnaðinn af vítaverðri vanrækslu þeirra sem stofnuðu Eir og þeirra sem báru umsjónarábyrgð á rekstrinum og sigldu stofnuninni í strand. Í fjölmiðlum hefur verið sagt frá því að með nauðasamningnum sem gengið var frá í janúar sl. hafi óvissunni um framtíðarrekstur öryggisíbúða Eirar verið eytt en með honum var því afstýrt að gamla fólkið væri borið út úr íbúðum sínum og sett á guð og gaddinn í kjölfar uppboðs.
Staðreyndin er sú að með nauðasamningnum var Eir fyrst og fremst bjargað af gamla fólkinu, íbúðarréttarhöfunum. Með honum er í raun staðfest sú eignaupptaka sem átti sér stað þegar stjórn Eirar veðsetti öryggisíbúðirnar upp í topp á árunum 2007 til 2010. Íbúðarrétti sem naut verndar eignaréttarákvæðis stjórnarskrárinnar var með samningnum breytt í leigu. Nær allir sem keyptu sér íbúðarrétt í öryggisíbúðum á Eir, lögðu stærstan hluta, ef ekki allan ævisparnað sinn í þau kaup, stundum einnig með fjárhagslegri aðstoð ættingja. Kaupverð íbúðarréttarins sem skyldi endurgreiðast í einu lagi við brottflutning í lifanda lífi eða við andlát á nú að endurgreiða með allt að 30 ára skuldabréfi. Íbúðarréttargreiðslan verður því ekki að fullu endurgreidd fyrr en árið 2044! Skuldabréfin verða ekki tryggð með veði og ekki er gert ráð fyrir að þriðji aðili taki ábyrgð á greiðslu þeirra. Slíkir pappírar eru verðlausir í viðskiptum og verða því hvorki nýttir af íbúunum, ef þeir vildu flytja annað né af erfingjunum til að greiða upp lán sem margir hverjir hafa tekið til að kaupa íbúðarrétt fyrir foreldra sína.
Það hljóta allir að sjá að þetta er hvorki boðleg né sanngjörn lausn. Eitt er víst að það er ekki gamla fólkið sem keypti sér íbúðarrétt hjá Eir sem ber ábyrgð á greiðsluþrotinu. Ábyrgðin liggur hjá þeim opinberu og hálfopinberu aðilum sem standa að Eir. Það var á þeirra vakt sem starfsreglur og stjórnskipulag var samþykkt fyrir Eir. Stjórnskipulag sem var svo gallað að stjórnendur gátu í a.m.k. 4 ár brotið gegn íbúðarrétti skjólstæðinga sinna óátalið með því að stofna til eignaréttinda þriðja aðila með veðsetningu.
Það er kominn tími til að Mosfellsbær, Reykjavíkurborg og aðrir sem bera lagalega og siðferðislega ábyrgð á vanrækslu umsjónaraðila Eirar viðurkenni þá ábyrgð í verki. Það geta þeir gert með því að gangast í ábyrgð fyrir 30 ára skuldabréfunum því aðeins þannig verða þau seljanleg og geta nýst íbúum eða erfingjum strax við útgáfu. Umsjónaraðilar hafa staðhæft að rekstur Eirar hafi nú verið tryggður. Því verður fjárhagsleg áhætta ekki notuð sem skálkaskjól til að hafna slíkri ábyrgð.
Það er ekkert í lögum sem kemur í veg fyrir að sveitarfélög taki ábyrgð á tjóni sem þau með vanrækslu hafa valdið.
Íbúahreyfingin vill að Mosfellsbær gangist við ábyrgð sinni og hafi forgöngu um að gamla fólkið eigi áhyggjulaust ævikvöld.
Sigrún Pálsdóttir
